Bij het verschijnen van het eerste fotoboek van Hildegard Hick, 'Sitlstaan en doorgaan - het virus versus Eindhoven', leek ‘Corona’ bijna onder controle. Winkels waar lang het bordje ‘gesloten’ op hing openden hun deuren, terrassen mochten bezocht worden, kappers konden weer knippen. Vaccins waren in de maak.
De weg naar het nieuwe normaal was echter nog niet helemaal geplaveid. Eind december 2020 was de tweede lockdown in Nederland een feit en opnieuw ging alles op slot. Diverse branches hadden het hard te halen, doordat stevige maatregelen nog van kracht bleven en nieuwe maatregelen ingevoerd werden. In diverse sectoren leidde dit tot ontslagen en zelfs faillissementen.
Geen theater- museum- bioscoopbezoeken, geen evenementen, eten en drinken mocht enkel op het terras op voldoende afstand, geen publiek bij sportevenementen, niet op vakantie naar het buitenland. Mondkapjes-plicht, ‘laat je vaccineren’, avondklok, anderhalve-meter afstand houden, geen handen schudden en geen knuffels.
“We doen het allemaal samen”, zeiden we tijdens de eerste lockdown. Dit kreeg een andere invulling tijdens de tweede lockdown. Er ontstond onrust, de sfeer werd grimmiger en leidde tot demonstraties en zelfs rellen van ongekende omvang.
Doordat veel mensen gevaccineerd werden, nam het aantal besmettingen af.
In september 2021 werden een groot aantal maatregelen versoepeld, waardoor we weer dichter bij ons ‘oude normaal’ kwamen. De belangrijkste maatregel, anderhalve meter afstand, kwam te vervallen! Van handen wassen,
nu naar handen schudden en zelfs een knuffel!
