Alle verhalen over verslaving lijken op elkaar, maar iedere verslaafde gelooft dat hij op zijn eigen manier ongelukkig is. Dat is wat Leslie Jamison beseft als ze haar eerste bijeenkomsten voor anonieme alcoholisten bijwoont: ze drinkt omdat ze haar tekortkomingen wil verbergen en ten koste van alles bijzonder wil zijn. Ze zou alleen herstellen als ze haar obsessie voor originaliteit zou kunnen loslaten. Op indringende wijze vertelt ze over haar afhankelijkheid van alcohol en spiegelt zij zichzelf aan de populaire mythes van verslaafde genieën zoals Raymond Carver, Billie Holiday, David Foster Wallace en vele anderen.

Door de ongepolijste stijl is Ontwenning ook een boek over een ander soort afhankelijkheid: de manier waarop onze verlangens ons allemaal kunnen veranderen in 'lekkende kranen van hunkering', zoals zij het zelf formuleert. Het gaat over de specifieke eenzaamheid van de menselijke beleving - het verlangen naar liefde dat ons verslindt en ons maakt tot degenen wie we zijn.

Ontwenning is daarmee zowel een diep persoonlijk boek als een cultuurgeschiedenis en literaire kritiek - slim, ontroerend, oprecht en van onverwachte schoonheid.