Opdat zij niet vergeten worden

‘Al mijn hele leven ben ik geïnteresseerd in mijn stamboom en de verhalen die vooral mijn moeder over de familie vertelde. Toen het internet zijn intrede deed werd het zoeken naar voorouders een stuk makkelijker. En zo groeide mijn stamboom. Omdat ik graag schrijf, begon ik portretten te maken van mijn voorouders. Begin 2023 nam ik me voor dat jaar te gebruiken om een boek te schrijven over mijn voorouders, die ik ook wel omschrijf als een ‘bos arme takken’. Het boek bevat zoveel mogelijk portretten van mijn voorouders, en dan vooral de vrouwen, maar ook informatie over hun woonplaatsen, hun beroepen en het leven in de 19de en 20ste eeuw. Dat waren vaak harde levens onder erbarmelijke omstandigheden. Zoveel kinderen die heel jong stierven, vrouwen die het kraambed niet overleefden, zoveel familieleden waarvan de namen al zo lang niet meer genoemd zijn. Ik wil hun namen noemen, opdat zij niet vergeten worden.’ Marjolein Smet