De toekomst maken we zelf, mede op basis van onze eigen verwachtingen. En voor het eerst sinds de industriële revolutie zijn die verwachtingen niet positief: onze manier van leven wordt onbetaalbaar, de aarde raakt oververhit én uitgeput en Fukuyama’s ‘happy end of history’ is ver te zoeken. Maar wie beter kijkt is optimistisch. Want de economische krachten zijn onverminderd sterk. Al staat die economie, die ons de afgelopen decennia aanmoedigde om alsmaar meer te consumeren, ook voor een keerpunt. In plaats van meer en meer willen we de komende decennia naar beter en slimmer. Dat is goed voor bedrijven, dat is goed voor werknemers. En natuurlijk ook voor de samenleving, het milieu en het klimaat. En die ontwikkeling lijkt onafwendbaar. Dus is er wel reden om zo te somberen? Lees ‘Waarom alles naar de klote gaat en het dan toch weer goedkomt.’
