Je belegt in effecten wanneer die het goed (zullen) doen op de beurs en je vermoedt dat die nog in waarde gaan stijgen. Laag inkopen en hoog verkopen: dat lijkt logisch.
Toch is er ook een geheel andere manier van beleggen, namelijk inspelen op een koersdaling: dat is 'shorten'. Je verkoopt dan aandelen die je niet in je bezit hebt (die je 'leent') en waarvan je weet dat ze in waarde gaan dalen. Waarna je ze kan terugkopen wanneer ze inderdaad in waarde gedaald zijn.
Wanneer je de hedendaagse belegger polst over shorten, komen er twee meningen naar boven: het is onethisch of zeer risicovol. Maar is dat wel écht zo? Kan shorten niet juist desastreuze financiële kraters vermijden? En waarom gebruiken de allerbeste fondsbeheerders deze techniek dan om hun miljarden te beheren?
“De verloren kunst van het shorten” is een absolute must voor iedere belegger die de waarheid over shorten wil leren. Toegankelijk voor iedereen!
