De ‘Kronkels’ van S. Carmiggelt (1913-1987) waren om hun hoge graad van herkenbaarheid geliefde dagelijkse kost bij het Nederlandse volk. De puntige, laconieke stijl ervan paste uitstekend in een vluchtig medium als de krant. Niettemin is het werk, dat nauwelijks met het oog op duurzaamheid geschreven lijkt, inmiddels deel gaan uitmaken van de Nederlandse literatuurgeschiedenis. De in dit deel gebundelde titels, Dag opa en Oude mensen, verschenen oorspronkelijk in 1962 en 1963. Dag opa zijn de stukken verzameld over de prilste jeugd van Carmiggelts kleinzoon Simon. In feite is het een ode aan alle kleinzonen in de hele wereld. Oude mensen bevat, bij wijze van contrast, hoofdzakelijk de ‘rijpe drama’s’ van de pensioengerechtigde mannen die hun jeugd definitief achter zich hebben gelaten.