Tussen zijn vijftiende en twintigste droomde Frans Kellendonk (1951-1990), naderhand uitgegroeid tot een van de belangrijkste schrijvers van zijn generatie, niet alleen van literaire roem, hij ambieerde ook een carrière als singer-songwriter. Hij schreef tientallen liedjes, zijn vriend Leonard de Vos maakte er de muziek bij.
Met de begeleidende brieven en fragmenten uit zijn bijdragen aan diverse schoolkranten van het Nijmeegse Dominicuscollege geven Kellendonks liedjes een authentiek beeld van het puberbestaan tijdens de jaren zestig. Het was de periode waarin Bob Dylan furore maakte, de Amerikaanse bemoeienis met Vietnam op wereldwijde protesten stuitte en de anti-autoritaire provobeweging de Hollandse huiskamers danig wist te choqueren.
Jong in de jaren zestig roept de sfeer op van bevlogen jongeren in tijden van sociale en culturele veranderingen.
