Harpie wil er het liefst een eind aan maken. Er bevindt zich een onpeilbare afstand tussen haar en de rest van de wereld, die alleen maar groter is geworden sinds ze is gestopt met haar studie, haar grote liefde verloor en het haar niet meer lukt haar kamer te verlaten. Satan is haar enige metgezel, die zichzelf promoveert tot haar life coach. Harpie stelt zichzelf een ultimatum: in elk geval tot aan haar volgende verjaardag zal ze leven en zal ze proberen er iets van te maken. Ze neemt een bullshit kantoorbaantje om de deurwaarders op afstand te houden, en gaat als chique prostituee werken: mechanische werkzaamheden als receptionist overdag, de risico’s en stiekeme geneugtes als sekswerker ’s nachts. Moeiteloos glipt Harpie van de ene in de andere rol, het is maar net wie ze tegenover zich heeft, maar of dat uiteindelijk genoeg is om haar leven te redden, is nog maar zeer de vraag.
‘Een krachtige eigen stem.’ – Jury VSB Poëzieprijs
